Welkom op de van den Hof(f) pagina. Via onderstaande link komt u bij een generatie overzicht beginnende bij mijn verste voorouders aan de “van den Hof(f)” zijde. “Generatie-index” Er is nu ook een grafisch overzicht van het Parenteel “ van den Hof ” klik hier. Van den Hoff/Hof is een zogenaamde Adresnaam Zeer veel familienamen zijn van toponiemen (aardrijkskundige namen) afgeleid. Deze namen geven aan waar men vandaan kwam (herkomstnamen), welk gebied of landgoed men bezat of beheerde, of welke huizen men al dan niet met bijhorend land in eigendom of pacht had. Bij deze laatste groep duiden de namen tevens aan waar men woonde. (Straatnummers waren immers nog niet ingevoerd!) Dit type naam wordt dan ook wel met de term 'adresnaam' van de herkomstnamen onderscheiden. Herkomstnamen gaan voornamelijk terug op namen van steden, dorpen en landen; adresnamen op microtoponiemen: namen van huizen, velden, waterlopen, straten. Voorbeelden van adresnamen: - Van der Heide, Hordijk, Van der Meulen, Nijdam, Verdonk, Van der Werf - Boerderijnamen in het (noord)oosten van het land eindigend op -ing of -ink: Aalderink, Bruggink, Joling, Lanting, Lieftink, Oonk. - Andere boerderijnamen als Nijhof, Bronsvoort, Nooitgedagt - Huizen en herbergen: Bontekoe, Fortuin, Hardebol, Hoppezak, Nagtglas, Spiegel, Van der Wereld. Tot deze subgroep behoren ook de namen die aan scheepsnamen zijn ontleend. Zonder (genealogische) achtergrondinformatie kan men familienamen niet zomaar volgens de simpele verdeling van toponiemen hierboven indelen. Men zou bijvoorbeeld kunnen veronderstellen dat de familienaam Hinlopen op de Friese plaatsnaam Hindelopen teruggaat. Het blijkt echter geen herkomstnaam te zijn. Deze naam is immers ontleend aan een huis 'daer Hindelopen uythangt', dus een huis genaamd Hin(de)lopen met de plaatsnaam afgebeeld op een uithangbord. Familienamen zijn archaïsch, Dat wil zeggen dat zij veel oude kenmerken hebben. De spelling van de Nederlandse taal wordt gemoderniseerd, maar voor de eigennamen gelden andere regels. Omdat de familienamen onveranderlijk bij de Burgerlijke Stand zijn vastgelegd, onttrekken zij zich aan herzieningen van de spellingsregels. Om de variatie aan verschillende naamvormen te begrijpen moet men beseffen dat de standaardisatie van het Nederlands eeuwen in beslag heeft genomen. De Burgerlijke Stand kwam in de 19de eeuw in ontwikkeling, juist in een periode waarin belangrijke spellingsvoorschriften werden geformuleerd en de spelling werd geüniformeerd (1804, 1863). We zien dat namen nog met een g in plaats van ch (Van der Jagt), of met ae in plaats van aa en met ey of eij in plaats van ei worden geschreven op grond van de verschillende gangbare schrijfwijzen. Vastlegging bij de Burgerlijke Stand volgens de oude normen betekende echter dat deze vormen ongewijzigd op volgende generaties werden overgedragen. .